Nog echt zo’n vrij anonieme distillery, merendeel van de productie bedoeld voor de blends, nagenoeg géén officiële bottelingen op de markt (een enkele keer brengt Diageo een speciale release uit, en in vroeger jaren werd Auchroisk nog wel onder het ‘The Singleton’ label uitgebracht), nog wel een semi-officiële botteling in de Flora & Fauna reeks, maar eigenlijk ook maar zelden te vinden in samplelijsten. De distillery lijkt niet echt ‘hot’, en de vraag is dan natuurlijk: Is dat terecht? Hoog tijd om het zelf te gaan ontdekken!
Het online gezelschap bestond naast Willum en ondergetekende ook uit: Rob (Mermur), David, (HammerHead), Françoise (en zus) (fjharms), Raymond (CS), Alan (CS), Michael (bodevami) en Carlo (CarloB), later op de avond schoof ook Alex (defeatless) nog aan.
Het idee was aanvankelijk nog om scores bij te houden zoals we dat doorgaans ook doen, maar dat bleek met een grotere groep vrij ondoenlijk, en doet er eigenlijk ook niet zo toe in dit geval, de algemene bevindingen volstonden wel.
Naast de line up van 6 Auchroisks had ik ook nog gekozen voor een zogenaamde ‘referentiedram’. Merendeel van Auchroisk gaat tenslotte in de blends, en dan specifiek vooral die van J&B. Dus hadden we er een J&B Rare blend naast, om tegelijkertijd te ontdekken of er behalve een profiel/rode draad tussen de drams onderling, ook een duidelijk spoor van Auchroisk terug te vinden zou zijn in de blend…
Auchroisk 10yo Flora & Fauna 43%
De opener van de avond was dan die semi-officiële botteling uit de Flora & Fauna reeks. Gebotteld op een brave 43%, wat in de geur wel merkbaar is: Nauwelijks waarneembare alcohol, wel erg grassig, vegetaal, appels en citrus, kruidig werd genoemd, wat zoetig ook. In de smaak zet zich dat door, wat opvalt is het vettige, boterige karakter, een vrij dikke structuur. De body wordt door verschillende deelnemers verder als wat jong en onrustig bevonden, “dynamisch” klonk het met een knipoog.
Het lage Abv wraakt zich dan wel wat meer in de finish: Deze wordt door de meeste deelnemers wel echt een stuk minder gewaardeerd. Bitter, “de whisky zakt nu helemaal weg”, dat zijn wel de voornaamste conclusies. Geur en smaak best oké, vettige structuur, maar een wat mindere finish.
En een duidelijke link naar de referentiedram? Die konden we hier nog niet ontdekken…
Auchroisk 2008 SV 12yo 43%
Tijd voor nummer 2, een botteling van Signatory, ook weer op 43%, 2 jaartjes ouder dan de eerste, en op Bourbonvat gerijpt. De verwachting was dat deze mogelijk qua geur en smaak aardig in het verlengde zou liggen van de F&F, maar niets bleek minder waar. In de geur nog vooral fruitig en wat zoet, maar in de smaak is het direct en vooral: Zoethout! Echt pure zoethout, ver weg nog wat dropperigs, nog een klein zurig randje van fruitigheid die nog probeert ertussen te komen, maar vrijwel tevergeefs. Erg verrassend, maar bovenal over het algemeen best gewaardeerd (op een enkeling na die niet van zoethout bleek te houden). Maar “als je van zoet hou(d)t…” (citaat bodevami)
Auchroisk 2008 DL 8yo 46%
Door naar nummer drie, ook weer een op bourbonvat gerijpte whisky, 8 jaartjes oud, en ietwat hoger in de alcohol. Wat direct opvalt, is dat deze ook weer totáál anders ruikt en smaakt dan de eerdere twee. Vegetaal, planterig, grassig, nog wel wat (zurige) appel. De meningen raken nu ook wat verdeeld, niet iedereen is even enthousiast over deze botteling.
De smaak is vrij zacht, wel veel fruit, mango, appel, sinaasappel wordt genoemd, maar ook stro, en wat drop, laurier, harde honing. Wel weer opvallend: die dikke romige, vettige structuur.
En oh ja, die referentiedram… zoals de eerste drie drams al onderling van elkaar verschillen, is er tussen deze drams en de J&B net zo min een verband te vinden, vooral heel erg dun en zoet, precies kenmerken die we in de Auchroisks juist niet echt hebben kunnen ontdekken.
Auchroisk 2006 NSS 14yo 56,3%
Tijd voor het stevigere werk dan maar, én voor sherry invloed. Deze botteling van North Star is 14 jaar oud, gefinished op een Oloroso sherryvat en zit met 56,3% beduidend hoger in de alcohol.
Dat is ook direct te ruiken, fruitigheid komt ons tegemoet, maar dan vooral van het ‘rode’ soort, bessen en dergelijke. Ook in de smaak veel rood fruit, en lekker stevig, ook weer dik en vettig, en er is veel ontwikkeling. Deze whisky wordt door alle aanwezigen duidelijk meer gewaardeerd dan de eerdere drie drams, gevaarlijk wordt ie ook genoemd, want het drinkt erg makkelijk weg ondanks het hoge Abv. Alleen… deze is ook wel weer totáál anders, weer geen verband met de anderen, en de referentiedram kunnen we inmiddels wel helemáál afschrijven, daar blijft ondertussen echt niets meer van over.
Auchroisk 2003 CWC 11yo 57,6%
De vijfde dram dan, een 11yo op 57,6%. Het label geeft vreemd genoeg niets aan over het type rijping, maar de geur en later ook de smaak verraden al veel: Duidelijke sherrycask invloed, en dan specifieker waarschijnlijk Oloroso.
Wat vegetaal, bessen, iets rubberigs, later wordt nog ‘een droge lap leer’ genoemd. Ook wat geroosterd vlees komt langs, het is weer stevig, vettig, smaakvol. Ook deze kan zeker op veel waardering van de deelnemers rekenen, al is ie toch ook weer best verschillend in beleving dan de vorige dram, die toch ook op Oloroso sherryvast gefinished was. De eerste voorzichtige conclusies worden nu al getrokken: Auchroisk beweegt gewoon alle kanten op…
Auchroisk 2010 Brd 8yo 59,7%
Maar voor we écht conclusies gaan trekken moeten ons nog even langs een laatste horde werken, een fles van de Belgische bottelaar Brachadair, weer eentje met een Oloroso finish, maar dan wel 1st fill. Er wordt opgemerkt dat dit toch wel verschil kan maken, want nu nog meer rood fruit, veel bessen en kersenbonbons, ook wordt door sommigen wat koffie en kruidigs genoemd. Deze laatste zit nog weer wat hoger in het Abv, tegen de 60% aan, en dat lijkt ook een omslagpunt in intensiteit. Echt een stevige borrel, maar ook alom weer zeer gewaardeerd door de aanwezigen.
En toen was het tijd voor conclusies.
De belangrijkste conclusie is toch wel, dat bij Auchroisk een eigen profiel lijkt te ontbreken. Het is echt een allemansvriend die zich naar elk vat schikt, het lijkt wel duidelijk waarom deze whisky zoveel voor de blends gebruikt wordt. Het gaat volledig op in de rest, maar wat het wél toevoegt is die dikkige, vette structuur. Het wordt nooit dun of waterig, ook bij lagere Abv’s, je hebt echt wel wat in je mond.
Maar verder gaat het dus alle kanten op. Gekscherend werd dan ook geopperd dat we voortaan bij blind tastings altijd wel “Auchroisk” kunnen noemen, want het zou er altijd zomaar eentje kunnen zijn.
Over de winnaar van de avond waren de meningen ietwat verdeeld, maar ieders top 3 bestond in ieder geval wel uit de laatste drie bottelingen, daar waren we het dus allemaal ook wel over eens.
Wil ik bij dezen alle aanwezigen nogmaals hartelijk bedanken voor hun deelname en enthousiasme, het was een erg gezellige en onderhoudende avond, die mogelijk zelfs nog tot een vervolg leidt, aangezien Michael (bodevami) ook nog wat Auchroisk heeft staan en dat waarschijnlijk nog wel aan wil vullen tot opnieuw een leuke line-up, maar daarover dan t.z.t. ongetwijfeld meer!
