Reichenbach schreef:Zelf nu de Campbeltown Loch in het glas. Als eerste glas toch wel het herkenbare profiel maar op het eerste zicht wat lichter en jonger in vergelijk met wat ik gewend ben van de samenstellende delen.
Eerst maar eens naar de schouder voor ik hem vergelijk met de SB10 en een Hazelburn die ik nog open heb staan.
Inmiddels veertien dagen verder en dus ook twee weken lucht in de fles.
Gisteravond de drie maar eens vergeleken; de Campbeltown Loch, een recente Springbank 10 en een Hazelburn 12 uit 2015. Ook in deze volgorde.
De Cambeltown Loch, strogeel van kleur, was voor mij de ruwste van het drietal. Wel veelzijdig maar ook een rauw randje aan de zijkant van de tong. De smaak blijft wel lekker lang hangen. Met een beetje water werd de ruwheid wat gedempt en werd het iets aangenamer. Geen slechte whisky, maar voor mij de minste van het drietal.
De Springbank 10 is voor mij een vaste waarde maar toch iedere keer net iets anders.
Geen scherpe of rauwe randjes en in vergelijk met de Loch zelfs wat lichter van smaak.
Opvallend vond ik dat hij deze keer nauwelijks rokerig is, terwijl dat meestal toch wel een kenmerk van de 10 is. Een beetje water doet het bij deze ook altijd wel goed, iets zoeter en dieper van smaak.
De Hazelburn is de oudste van de drie en heeft zo te proeven ook het meeste sherry invloed. De kleur is ook wat donkergoud. Deze is ook wel typisch Springbank, de zoetste en wat van rozijnen en pruimen. Ik denk dat deze het meest volwassen is.
In dit rijtje gaat mijn voorkeur nog steeds uit naar de 10 met de Hazelburn op zijn tijd als alternatief.
De Campbeltown Loch is zeker niet slecht, maar voor de prijs zijn er alternatieven die ik dan liever zou hebben.
"Een fles in de week?" - "O nee dokter dat haal ik niet... Een week"