Wat als je een Black Bowmore in een blind tasting zet?

[turfsmurf]

De resultaten zijn misschien verrassend:
http://www.lawhiskeysociety.com/pages/Black-Bowmore-Blind-Tasting

[Dram The Man]

De resultaten zijn misschien verrassend:
http://www.lawhiskeysociety.com/pages/Black-Bowmore-Blind-Tasting

Tja, dit moet je toch met een redelijke korrel zout lezen.
Moet je die line-up zien , dit zijn toch één voor één geen 'normale' whisky's!?

[Soundwave]

Zag em voorbij komen ja. Eerlijk gezegd verbaast het mij echt helemaal niets. Dat is ook telkens weer voer voor de eeuwige discussie over wel of niet blind proeven. Feit dat de rest van de lineup ook niet mis is creëert daarnaast inderdaad een benchmark waarbij alles ineens gemiddeld wordt. Denk dat bij mij de kans ook erg groot is dat mijn top whiskies tot op heden in een blind tasting misschien aangezien zouden worden voor compleet andere whiskies met soms misschien wel 5 punten minder. Het weten dat je een prachtige fles voor je hebt met iets heel bijzonders er in is de helft van de lol soms.

Overigens kan het omgekeerde effect ook nog mogelijk zijn he. Misschien dat de proevers in een panel in sommige gevallen hoger scoren dan ze werkelijk vinden, juist omdat ze wel al de anticipatie hebben dat er fantastische dingen tussen kunnen zitten. Over het algemeen wil je niet ene persoon zijn die een 40yo Brora in een blinde sessie 78 punten geeft.
Aan de ene kant heb ik daar zelf lak aan, anders zou ik niet mee doen aan blind tastings, maar ik doe niet meer mee aan de test van vrienden of kennissen die zeggen "Ik ga iets inschenken en dan moet jij raden wat het is, kijken of je echt zoveel van whisky weet". Moet je ineens gaan nadenken of je een JW Black, Jameson of Glenfiddich 12yo voorgeschoteld krijgt of niet. En o wee als je er te ver naast zit.

[totalatool]

Wat ik inderdaad wel herken is ergens de angst hebben om na blind proeven te roepen dat ik iets bocht vind, en dan te ontdekken dat het een 90+ whisky is, die kennelijk door het gros van de liefhebbers heel erg gewaardeerd wordt. Is dat dan toch mijn gebrekkige reuk- en smaakzin, of simpelweg een kwestie van andere smaak en/of het feit dat je zonder voorkennis onbevooroordeeld bent?

[turfsmurf]

Moet je die line-up zien , dit zijn toch één voor één geen 'normale' whisky's!?

Dat maakt het nou net tot zo'n mooie test. Alle whisky's in de line-up zijn goed tot zeer goed.
Als die Bowmore nou echt zo goed was als zijn hype suggereert, zou die ondanks de line-up meteen op moeten vallen.
Als je de Black Bowmore in een rijtje 'gemiddelde' whisky's zet valt die juist wel op en zegt het experiment veel minder.

Overigens kan het omgekeerde effect ook nog mogelijk zijn he. Misschien dat de proevers in een panel in sommige gevallen hoger scoren dan ze werkelijk vinden, juist omdat ze wel al de anticipatie hebben dat er fantastische dingen tussen kunnen zitten. Over het algemeen wil je niet ene persoon zijn die een 40yo Brora in een blinde sessie 78 punten geeft.

&

Wat ik inderdaad wel herken is ergens de angst hebben om na blind proeven te roepen dat ik iets bocht vind, en dan te ontdekken dat het een 90+ whisky is, die kennelijk door het gros van de liefhebbers heel erg gewaardeerd wordt. Is dat dan toch mijn gebrekkige reuk- en smaakzin, of simpelweg een kwestie van andere smaak en/of het feit dat je zonder voorkennis onbevooroordeeld bent?

Peer pressure. Ook al probeer ik mij daar zelf niet teveel van aan te trekken, is het toch een leuk gevoel als je oordeel overeenkomt met dat van je maten/medeforumproevers/etc. Volgens mij moet je daar evolutie of zo de schuld van geven. Als je buiten de kudde staat word je als eerste gegrepen door een leeuw. Conclusie: niet teveel afwijken in je proefoordeel, anders word je gegrepen door een leeuw.

[Willem vd K]

Eigenlijk precies wat ik had verwacht, hoor. Whisky is gewoon whisky. De ene is natuurlijk beter dan de ander maar al die legendarische flessen zijn legendarisch omdat er hype omheen gecreëerd cq ontstaan is. Vaak met reden (de Black Bowmore is gewoon een hele goede whisky), maar het is ook veel gebakken lucht; mystiek. Maar dat maakt het juist zo leuk vind ik

Het lijkt me wel te gek hoor, om zo'n alom geprezen whisky eens blind te proeven. Zo zou ik nog steeds graag eens een George T. Stagg of Sazerac Rye in een blinde USA tasting willen tegenkomen. Kijken of men die (semi-) legendes eruit pikt.

[Willem vd K]

[..]Conclusie: niet teveel afwijken in je proefoordeel, anders word je gegrepen door een leeuw.

LOL

[Soundwave]

Het lijkt me wel te gek hoor, om zo'n alom geprezen whisky eens blind te proeven. Zo zou ik nog steeds graag eens een George T. Stagg of Sazerac Rye in een blinde USA tasting willen tegenkomen. Kijken of men die (semi-) legendes eruit pikt.

Nou ja dan krijg je wel het benchmark verhaal he? Ik durf namelijk wel wat geld er op te zetten dat ik die er uit pik tussen de standaard Buffalo Trace en Maker's Mark. Al is het alleen al vanwege het belachelijk hoge ABV. Naar mijn mening kun je een George T. Stagg uit ethische overwegingen daarom al bijna niet in een blinde tasting stoppen. Je moet echt een geoefende drinker zijn om die zonder toegevoegd water te kunnen waarderen zonder dat je je keel verbrandt en je mond verdooft. Hij is wel verschrikkelijk lekker overigens!

[Willem vd K]

Het lijkt me wel te gek hoor, om zo'n alom geprezen whisky eens blind te proeven. Zo zou ik nog steeds graag eens een George T. Stagg of Sazerac Rye in een blinde USA tasting willen tegenkomen. Kijken of men die (semi-) legendes eruit pikt.

Nou ja dan krijg je wel het benchmark verhaal he? Ik durf namelijk wel wat geld er op te zetten dat ik die er uit pik tussen de standaard Buffalo Trace en Maker's Mark. Al is het alleen al vanwege het belachelijk hoge ABV. Naar mijn mening kun je een George T. Stagg uit ethische overwegingen daarom al bijna niet in een blinde tasting stoppen. Je moet echt een geoefende drinker zijn om die zonder toegevoegd water te kunnen waarderen zonder dat je je keel verbrandt en je mond verdooft. Hij is wel verschrikkelijk lekker overigens!

Maar met wat water om het ABV <50% te krijgen en gelijk te trekken met de rest? Dan weet ik het nog niet. Het valt me sowieso op dat hoger ABV het vaak ook beter doet in blinde tastings omdat meer alcohol = meer smaak. Als je een 50% drinkt na een 40% heb je altijd al een wow-effect, ongeacht de eventuele aromatische verschillen.

[totalatool]

Moet je die line-up zien , dit zijn toch één voor één geen 'normale' whisky's!?

Dat maakt het nou net tot zo'n mooie test. Alle whisky's in de line-up zijn goed tot zeer goed.
Als die Bowmore nou echt zo goed was als zijn hype suggereert, zou die ondanks de line-up meteen op moeten vallen.
Als je de Black Bowmore in een rijtje 'gemiddelde' whisky's zet valt die juist wel op en zegt het experiment veel minder.

Ik weet het niet. De voorkennis/aanname was dat er hele goede, maar toch geen legendarische whisky in de line-up zou staan. Dat maakt het al niet meer 100% blind en dan krijg je mijns inziens automatisch het effect dat mensen binnen dat kader gaan waarderen.

[Matti]

Of misschien is die legendarische whisky vooral gewoon een erg goede whisky, en zit dat legendarische hem in de hype. Ik verwacht (hoop) eerlijk gezegd dat dergelijke geoefende proevers wel hun schroom voorbij zijn en gewoon waarderen wat ze voor zich hebben, zonder zich al te veel aan te trekken wat anderen zouden (moeten) vinden.

[totalatool]

De discussie op Facebook doet me toch vermoeden dat ook mensen als Serge last hebben van dit fenomeen, of er in elk geval bekend mee zijn.
Ik herinner me een grapje van Geert Bero op Islay, waar hij mijn maat R een blinde dram voorzette. R dacht dat het wel een hele goede whisky moest zijn (we hadden Geert en zijn makkers die week ook al een Ardbeg Lord of the Isles oid zien kopen en direct openen tijdens een lunch in de Old Kiln), en R zei dus dat hij de whisky zeker lekker vond. Vervolgens werd onthuld dat het een jaren '80 Bowmore was met heel veel French Whore Perfume. Toen kon R moeilijk terugkrabbelen en alsnog zeggen dat hij het eigenlijk ook helemaal niet zo lekker vond, maar hij uit beleefdheid en onzekerheid maar had gezegd dat hij de whisky lekker vond.

[Soundwave]

Of misschien is die legendarische whisky vooral gewoon een erg goede whisky, en zit dat legendarische hem in de hype. Ik verwacht (hoop) eerlijk gezegd dat dergelijke geoefende proevers wel hun schroom voorbij zijn en gewoon waarderen wat ze voor zich hebben, zonder zich al te veel aan te trekken wat anderen zouden (moeten) vinden.

Dat hoop en verwacht ik eigenlijk ook en zelf probeer ik als medium-ervaren (om het zo maar even te noemen) me ook niet te laten beïnvloeden, maar kan dat stemmetje in mijn achterhoofd bij een blind sample niet 100% de kop in drukken "wat als...".

[Tom2]

Nog eens een leuk topic om omhoog te halen...

Soms zit ik (in Den Bosch) samen met Gerritbakker57, Vbreemen, Sublimesk en nog enkele andere jongens die niet (meer) actief zijn op dit forum. Op deze zeer leuke en gezellige samenkomsten wordt er ALTIJD blind geproefd en een score toegekend, hier zijn al menige Whiskys die het presteerden gemiddeld een punt of 4 a 5 minder te scoren dan de whiskybase score.

[Dre]

...wordt er ALTIJD blind geproefd en een score toegekend, hier zijn al menige Whiskys die het presteerden gemiddeld een punt of 4 a 5 minder te scoren dan de whiskybase score.

Dat zijn inderdaad leuke en vooral ook eerlijke ervaringen. Zo heb ik ooit een Ledaig uit '74 als blind sample ontvangen en hoewel best lekker vond ik hem niet heel bijzonder . Toen ik later hoorde wat het was en toen op WB keek bleek ik ook aanzienlijk onder het gemiddelde te scoren. Zo'n oude Ledaig gaat tóch tussen de oortjes zitten he, denk ik dan.
Maar noem eens een leuk voorbeeld van een whisky die op zo'n avond soort van 'door het ijs is gezakt'?