Verandering in smaakprofiel

[johan brugge]

Na heel die hetze van een paar dagen terug kwamen er een paar mensen met de suggestie om er met z'n allen voor te zorgen dat de kwaliteit van het forum weer wat omhoog ging. Dus dacht ik dat eens tijd was om nog eens iets te posten bij de organoleptische onderwerpen. Iets wat vroeger wel regelmatiger gebeurde. Laat ik dus bij deze er de schouders maar onder zetten. Shrugs lukken nog wel, squats echter al jaren niet meer.
Ik weet niet of er al een apart topic over smaakverandering bestaat, maar ik dacht het niet. Het is gaandeweg al wel een paar keer ter sprake gekomen, maar volgens mij is het nog niet apart besproken. Ik had nooit gedacht dat ik het effectief zou meemaken, maar zo zie je maar. Vroeger konden mijn whisky's niet rokerig en geturfd genoeg zijn. Hoe meer, hoe liever ik het had. Toen ik vorig jaar echter besloot om mijn whisky verzameling en consumptie drastisch in te perken is het begonnen. Na een lange tijd geen whisky meer gedronken te hebben viel het mij sterk op dat whisky's die ik vroeger als top ervoer, ik op dat moment heel wat minder vond. Die rook en turf waren er soms echt teveel aan. En ik moet eerlijk bekennen dat die wekenlange 'drooglegging' mij alleen maar voordelen heeft opgeleverd. Ik kan nu bv perfect genieten van minder uitgesproken rokerige en geturfde whisky's. Iets wat vroeger haast onmogelijk was. Ik ruik en proef ook veel meer verschillende dingen dan vroeger die anders door de sterke rook en/of turf gecamoufleerd werden. Dat maakt het alleen maar plezanter. Het gaat zelfs zo ver dat ik mijn pijlen richt op flessen waar ik vroeger niet eens naar zou kijken. Zo heb ik onlangs nog een mini sample van Tom2 geproefd van een goedkope (relatief onbekende en onbeminde) 'warenhuis whisky' die ik voor die prijs verdomd zacht en lekker vond. Heroriëntering, zoals dat zo mooi heeft. Ik ben voor! Wie nog?

[Whiskieke]

Ik herken het volledig. Ik heb whisky leren kennen bij de instap range (zoals zovelen). Maar toen ik voor het eerst geturfd whisky proefde was ik volledig verkocht.
Het kon vanaf toen niet extreem genoeg zijn : 140 PPM, cask strenght , rokerig , zilt ,..... . Ik merk het laatste 1,5 jaar dat het me niet meer zo erg aanspreekt en dat ik minder en minder naar deze stijl van whisky neig.
Ik kan het ook zeker nog appreciëren maar ik zie mijzelf er geen volledige flessen meer van kopen in de nabije toekomst.

Nu zoek ik naar en prefereer ik de alternatieven zoals zachte romige whiskies, sherried varianten enz.

Dus I am with you wat dit betreft, het leuke is dat er zoveel varianten en stijlen zijn. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom whisky mij , na bijna 10 jaar , nog steeds blijft boeien.

Of moet ik het afvlakken vd extremen breder zien dan enkel whisky en word ik gewoon oud

Ik merk ook dat ik ook minder whisky drink dan vroeger (gemiddeld 1 dram/week) . Maar van diegene die ik inschenk probeer ik wel intens genieten.

[avdboom]

In het prille begin had ik even een aversie tegen de assige nasmaak van sterk geturfde whisky's. Dat is nu helemaal weg, hoewel turf geen doel op zich is. Ik merk dat ik een hele brede smaak heb en probeer ook van alles wat te proberen en van te genieten. Dat lukt aardig. Ik merk dat ongeturft mij kan bekoren, maar als ik 1 fles moest kiezen zou er wel turf in zitten.

Ik heb eens een maand niet en aansluitend een maand maar 1 dram per week gedronken.ik denk dat het op zijn tijd wel goed is om wat afstand te nemen om het later weer ten volle te waarderen. Als je van de ene topper jaagt naar de volgende kan je misschien al het moois wat er onder zweeft minder waarderen of uit het oog verliezen?

Momenteel houd ik mij er in ieder geval er aan dat ik in de regel alleen in mijn weekeinde (kan ook doordeweeks zijn ivm wisseldiensten) drink. Soms als ik 7 dagen aaneengesloten gewerkt heb kan zelfs een simpele dram een genot zijn

Ik vind het wel een een leuk draadje Tom!

[Noxa]

Ik heb het andersom. Voorheen kon turf of rook echt niet waarderen. Nu merk ik dat ik vaak wat mis als er geen turf in zit. Al moet ik zeggen dat het ook per seizoen een beetje wisselt. Nu drink ik in de zomer sowieso minder whisky en als ik wat pak is het wat fruitigs. In de winter komende rokerige geturfde whisky;s weer uit de kast.

[johan brugge]

En wat doen jullie dan met de flessen die je niet echt je smaak meer zijn? Verkoop je die, drink je ze op, gebruik je ze als sampleruil? Hou je de volle flessen aan de kant voor later of verkoop je ze om te herinvesteren? Ik heb de mijne verkocht of leeg gedronken.

[johan brugge]

Ik heb het andersom. Voorheen kon turf of rook echt niet waarderen. Nu merk ik dat ik vaak wat mis als er geen turf in zit.

Dat heb ik ook nog steeds, maar nu kan ik enorm genieten van subtiele rook, ditto turf met zachte sherry. Heerlijk gewoon. Maar aan de andere kant geldt dan weer dat ik ook bv van een Dailuaine 31yo kan genieten. Die is helemaal niet geturfd en rokerig.

[Whiskieke]

En wat doen jullie dan met de flessen die je niet echt je smaak meer zijn? Verkoop je die, drink je ze op, gebruik je ze als sampleruil? Hou je de volle flessen aan de kant voor later of verkoop je ze om te herinvesteren? Ik heb de mijne verkocht of leeg gedronken.

De flessen die open zijn blijven gewoon staan voor die momenten dat ik toch nog eens wil proberen. Of deze komen op tafel als er vrienden langslomen die nog wel into peated zijn. Aan samplen doe ik niet.

Ik heb op dit moment niet zoveel geturfde niet open flessen dus dit komt ook wel goed.

[squaadgras]

Niet zozeer een verandering in smaakprofiel, meer de waardering voor 'mijn' smaakprofiel is toegenomen. Veel meer de focus op wat ik echt lekker vind (sherry), en minder gericht op de kwantiteit. Door een brede smaak wel altijd aan het ontdekken en daarvoor dan ook heel veel samples staan. Zelf aanschaffen eigenlijk alleen nog maar gericht op smaakprofiel/kwaliteit (95% sherry (soms met peat) / 5% peat). Overige flessen (incl. restjes/halfvol) dan ook verkocht of richting familie geschoven. Al het moois wat ik nog heb staan gaat uiteindelijk open. Laatst even snel een sommetje gemaakt; 5 drams p.w. = 1 fles p.m. = 12 flessen p.j. = nog voor de komende 10 jaar topspul in huis. Tegen die tijd verwacht ik wel weer een ommezwaai in smaakbelevenis. Elke 7 jaar veranderd smaak toch? Als kind lof, asperges, of andere groente? Neh! Nu? Bitte.

[johan brugge]

Ik had voordien anders ook wel whisky's geproefd buiten mijn smaakprofiel. Sommigen vond ik best OK, maar toch miste ik die hardheid van rook en turf. Nu merk ik dat het net andersom is. Ik wil nog steeds dat tikje turf, maar ik heb het niet meer zo erg nodig om een whisky super te vinden.

[Tom2]

Tof om een nieuw toppic te zien.

Misschien een beetje offtopic, maar toch verwant.
Als je een week of 2 geen whisky gedronken hebt, dan is het (althans voor mij) altijd (terug) een beetje wennen aan het hoge alcohol percentage.
Op die manier kan ik er altijd wel inkomen dat de meeste mensen hun neus al ophalen als ze eens genipt hebben.

Terug on topic.

In het begin : peat
Daarna: sherry
Nu: eigenlijk allround ... Nog een beetje in de overgang

[johan brugge]

Nog een beetje in de overgang

Me dunkt dat je penopauze ook wel vroeg begint, hè?

[Stormbringer]

Ik weet niet of dit bij deze post aansluit, maar ik wilde toch eens wat melden over smaakverandering.
Gewoon ter info en verder zonder bedoelingen...

Op de eerste plaats komt smaakverandering bij elk mens voor, en is dat gewoon logisch.
De verandering heeft op de eerste plaats te maken met herinnering. Wat er gebeurd is,
dat je je na een gebeurtenis (laten we zeggen, het proeven van een whisky) een herinnering vormt.
Als je na een tijdje weer terugdenkt aan de smaak van die herinnering, dan herinner je je niet de
eerste keer dat je die smaak proefde, maar je herinnert je je eerste herinnering daaraan.
De volgende keer herinner je je de tweede herinnering en er gaat dus steeds een klein deel van de
wáre herinnering verloren. Dat gaat met superkleine stapjes waardoor het lijkt alsof er niets veranderd is,
maar de werkelijke éérste herinnering vervaagt.

Daarnaast vind er ook smaakverandering plaats door ouder worden en bijvoorbeeld verandering van leefomstandigheden,
vrienden, je mate van positiviteit of negativiteit, hoe je tegen het leven aankijkt, hoe je in je vel zit etc. Zo merk ik zelf bijvoorbeeld
dat door de jaren heen mijn muzieksmaak een duidelijke verschuiving heeft gehad en dat geldt ook voor andere zaken. Ook schijnt het
zo te zijn dat je smaakpapillen door de jaren heen veranderen.

Ik bedoel alleen maar te zeggen dat er logische verklaringen zijn. Naja...misschien dat het voor iemand van nut
of interessant is...........

Gr,
Stormbringer

[johan brugge]

Ik vind dat dit heel goed aansluit bij de rest. Dat is een interessante insteek. Nog nooit heb ik daar aan gedacht. Vooral de leefomstandigheden kunnen idd een verklaring vormen. Ik verras me er toch een beetje over dat er zo weinig mensen die ook ondervonden hebben. Ofwel is het gros van de leden whisky nog aan het ontdekken en heeft er zich nog geen duidelijke verschuiving van smaak voorgedaan. Heb jij dat al onvervonden, Stormbringer? En indien, ja, welke factoren hebben daar een rol in gespeeld?

[Dre]

Zeker een interessant topic! Toevallig zat ik zelf laatst hier min of meer aan te denken, maar dan n.a.v. de waarde die soms aan ratings en tasting notes op bijv. whiskybase worden gegeven (zowel de waarde van de ratings zelf als de waarde die aan deze ratings wordt gehecht). Want die ratings zijn ook maar een momentopname, en de score sluit aan bij het smaakprofiel van dat moment.
Zoals hier al door verschillende mensen wordt aangegeven, is het smaakprofiel soms aardig veranderd. Dus whisky's die je een aantal jaren geleden hoge punten hebt (of zou hebben) gegeven zouden nu opeens veel lager kunnen scoren en andersom. Geeft m.i. nog wel extra de betrekkelijkheid van de ratings aan. Of zie ik dat verkeerd?

Overigens kan ik zelf nog niets over een veranderd smaakprofiel m.b.t. whisky zeggen, ben nog geen drie jaar ermee bezig (en vooral laatste jaar een stuk intensiever) dus vooral nog in de smaakontwikkeling i.p.v. verandering.

[Stormbringer]

Ik vind dat dit heel goed aansluit bij de rest. Dat is een interessante insteek. Nog nooit heb ik daar aan gedacht. Vooral de leefomstandigheden kunnen idd een verklaring vormen. Ik verras me er toch een beetje over dat er zo weinig mensen die ook ondervonden hebben. Ofwel is het gros van de leden whisky nog aan het ontdekken en heeft er zich nog geen duidelijke verschuiving van smaak voorgedaan. Heb jij dat al onvervonden, Stormbringer? En indien, ja, welke factoren hebben daar een rol in gespeeld?

Qua whisky proeven heb ik dat zelf niet ondervonden...ik ben maar een beginner...
Maar qua andere zaken in mijn leven wel: mijn muzieksmaak is veranderd, ik eet dingen die ik eerder niet
lekker vond, ik vind andere spullen (bijvoorbeeld voor in huis) mooi...noem maar op.

Dat stukje over de herinneringen heb ik toevallig pas ergens gelezen en dat vond ik erg interessant.
Je komt er namelijk achter dat zaken van bijvoorbeeld je jeugd zich wellicht iets anders hebben afgespeeld
als dat je dénkt dat ze zich hebben afgespeeld. Nou, dat is nogal wat!

Ok, lichtelijk off-topic verder, maar goed...