Amrut Fusion 50% (India)

[JayDie]

Jim Murray geeft deze in zijn bijbel 97 / 100 punten. Dat haalt deze whisky bij mij niet (ook absurd hoog; vind hij hem werkelijk lekkerder dan zijn favoriete Ardbeg's?! ). Anyways... de eerste indruk toen ik de dram ingeschonken had was: hmm... spicy in de neus (50%), karamel. Hmm... Johnnie Walker Red Label. Opzich voorspelde dat niet veel goeds, maar toen kwam de dram los...

Kleur: iets lichter dan vol goud. Legs komen traag op gang (wat zou duiden op veel smaken)
Neus: Karamel is het eerste wat ik ruik. Spicy neus, eik. Dan komt ineens peat om de hoek kijken, zelfs ziltig! Woow, waar kwam dat vandaan?! He, ook wat zwavel (afgestreken lucifer). Opzich vind ik dat persoonlijk geen negatief aspect. Het is niet heel duidelijk aanwezig. Fris groen gras / struiken. Mout en snoepspekjes. Zeker een beetje (!!!) water toevoegen om eea los te laten komen!
Smaak: Zoet. Peat en ik denk gelijk aan Kilchoman ( ). Zo'n aparte zoete peat / bacon. Iets zilt en licht spicy (mag ook wel voor 50%)
Afdronk: De peat blijf: heerlijk! He, ineens komt iets van kaneel voorbij. Dat is apart; en lekker! De afdronk is middel lang. Vooral die heerlijke touch van peat!
Comment: Heeft zeker wat tijd nodig om te openen. Schenk dus rustig de dram in en laat hem even ademen. Hij is goed te hebben zonder toevoegen van water, ondanks het hoge alcohol percentage, maar het toevoegen van wat water, niet teveel, komt zeker ten goede!

Heerlijk van genoten met de tonen van Robin Laing op de achtergrond!

[André]

Momenteel zit ik er alleen voor (met Bert Herink op de achtergrond, maar ik geloof niet dat de achtergrond muziek erg veel invloed heeft ) .

Zoals ik ooit van een wijze (oude) man (die heel misschien ook wel op dit forum rondhangt) heb geleerd moet je een whisky altijd 2 keer proeven voor je er een goed oordeel over kan vellen.

Mijn mening van gister is op zich niet veranderd. Het blijft een fijne drinker, voor relatief weinig geld.
Het is leuk een goede indi:er in de kast te hebben staan en de fles (het etiket) heeft een mooie kleur.

Maar net als JayDie ben ik van mening dat het niet zo`n buitengewone whisky is, die een plek in de toptien verdient.
Waarom Jim Murray hem zo hoog inschaalt (en vervolgens in het puntenoverzicht vergeet te melden) is niet duidelijk, maar waarschijnlijk vindt hij hem gewoon prima, of in ieder geval beter dan hij vooraf had verwacht.

Op zich vind ik zowel de geur als de smaak verrassend mild.
De 50 % alcohol merk ik er niet echt in terug.
Ik heb overigens geen water toegevoegd, wel schenk ik altijd de dram in (in een tumbler en niet in een glencairnglas) en zet hem even op tafel voor ik drink. Dan komt het boeket los.
Inderdaad wel een zoete karamelgeur, misschien inderdaad wel richting de spekjes. Het zwavel ruik ik er niet in. Het is inderdaad peaty (goede balans), maar goed, aangezien dat toch een beetje de trend, is mag dat van een (relatief) nieuwe fusie ook wel verwacht worden.

Ik vind hem verrassend toegankelijk en meegaand. En hij nodigt ook zeker uit tot doordrinken.
En dat heb ik met de wat zwaardere jongens niet zo heel vaak.

Wel een beetje link natuurlijk, de combinatie van goede doordrinker en hoog percentage.