Ronde 1: CA 12yo

[defeatless]

Hier kan gediscussieerd worden over de Old Pulteney 2006-2018 van Cadenhead (CA).

https://www.whiskybase.com/whiskies/whisky/109262/old-pulteney-2006-ca

[gerritbakker57]

Ik ben maar meteen begonnen met de oudste, was benieuwd naar de combinatie lichte kleur en leeftijd 12y

Neus:
Het is meteen duidelijk dat de whisky op een Bourbon vat is gerijpt. Bij de eerste geurvlaag komt de zoetheid naar voren, vanille, gedroogd fruit, vers hout en stro maar ook wat velpon. Maar het zoete van vanille heeft de overhand. Zeker geen verkeerde neus maar niet helemaal mijn favoriet.

Smaak:
Ook hier overheerst het zoete, de vanille. Het roept bij mij associaties op met die ouderwetse harde snoepbrokken.Verder is de 12y lekker kruidig, wat kaneel, een pepertje en licht notig. Mooi hoog in alcohol maar niet scherp. Een fijn drammetje, goed dat ik maar de helft heb ingeschonken dan kan ik er later nog eens van genieten.

Body:
mooi rond en een stevig mondgevoel.

Afdronk:
Blijft fijn lang hangen. Het zoete vanille gecombineerd met het pepertje is aangenaam.

Hoewel niet helemaal mijn whisky vind ik het een prettige kennismaking en zeker en BFYB. Wat mij betreft 87 punten.

[Rien68]

De bourbon is duidelijk, hierna wat zoete appels en veel vanille in de neus. Later een vleughe honig en wat zwavelachtigs.

De smaak is direct zoet fruitig als groene appels, vanille en honig. Gevolgd door een pepertje wat overgaat in laurier (drop).
Wat water haalt de fruitsmaak wat weg en versterkt de vanille. Zonder water is ie mooier.

Blijft lekker lang hangen, vol zoet fruit met een bite.

86-87

[FGG]

Nou daar gaat ie dan:

Neus: Vanille. Rozen. Fruitig met wat appel en peer. En flink wat zoetigheid, lijkt wel een zweempje honing in te zitten.
Smaak: Kruidig. Peper met een stevig bittertje. Het fruitige karakter van de neus komt hier duidelijk terug.
Body: Licht romig.
Finish: Kort tot medium.

Deze CA heeft aanzienlijk meer ballen dan de andere CA uit deze line-up.

De punten: 87 - 84 - 85 - 84 = 85

[MacErik]

De laatse van de 4:

Neus:zoet, vanille en groene zure appels
Smaak: hout, vanille en “bourbon”
Body, kleine bite, daarna toch wat vlak
Finish: redelijk maar kort, droog op het einde

Hoewel stukken beter dat het cadenhead-broertje( of zusje), maakt deze ook weinig indruk. Prima voor een zomer-avond “slobbertje” maar niet iets waar je dronken van wordt

[defeatless]

Neus:
zoet, beetje wijnerig, vanille toffee en een klein zuurtje. Er zit in de verte ook wat kruidigs in, zoals je bijvoorbeeld in Dalwhinnie aantreft.

Smaak:
Duidelijk bourbonvat. Vanilla, zoet zuurtje, toffee en dan eigenlijk vrij weinig anders

Body:
Medium

Finish:
Medium lengte. Weer wat toffee, softijs, vanille en haast wel suiker zoetheid.

Commentaar: Helemaal prima, geen standaard OP, maar ook geen hoogvlieger. Gewoon prima whisky. 85ptn.

[fjharms]

H2H met de andere CA.

Geur:
Zoetige bloemen, honing met vanille en iets van appels. Zweem van verse kruiden
Smaak:
Iets van een fruitig zuurtje (snoep-achtig) met een kruidig pepertje. Honing op de achtergrond
Finish:
Medium lang, zoetige honing en toffee met een aardig kruidenrandje

Deze is beduidend minder scherp (hoewel het ABV elkaar nauwelijks ontloopt), en heeft ook meer en interessantere smaken dan de CA 11yo. Geen topper, maar goed te drinken.

[HammerHead]

Nu het eindelijk (ook in huis) wat minder warm is maar eens de 2de Old Pulteney van Cadenhead erbij gepakt. Meteen ook nog een glaasje van de 11 yo erbij ingeschonken om ze head te head te vergelijken.

Neus: in honing gedoopte roomboterspritsen, stroperige zoet (richting toffee), vanille, zweepje bloemengeur en wat kruidigheid in op de achtergrond (rozemarijn en even dacht ik ook anijs terug te vinden). Prettig. Vergeleken met de 11 yo is er meer honing maar minder koekjesdeeg en vooral veel minder lentebloesem.

Water doet niet veel met de neus, ook niet na een minuut of 10.

Smaak: vanille en honing, iets vettig (boterbabbelaar) en een vleugje wit fruit (eerder niet rijpe peer dan appel). De alcoholische scherpte die vrij dik bovenop de 11 yo ligt is hier nagenoeg afwezig.

Finish: nog altijd aan de korte kant, maar minder scherp en ook minder vlak dan de 11 yo. De honing en ook de boterbabbelaars komen hier duidelijk terug.

Ook weer een prettige lichte zomerdram. Zeker deze tijd van het jaar iets wat ik absoluut prefereer boven een sherried whisky. Ik zou zeggen dat deze net wat beter in balans is als de 11 jarige en ook meer body heeft, hoewel ik de neus van het jongere broertje toch echt sprankelender vind.

N: 86
T: 85
F: 83

overall 85

[HammerHead]

Cadenhead 12 yo na een uur afgedekt laten staan met een toefje water erbij:
Een vergelijkbare neus, maar wel een klein extra zuurtje als van witte wijn. De smaak is ook vergelijkbar maar er ontwikkelt zich wat meer bitterheid die stevig doorzet in de finish. Wat mij betreft een duidelijk nogal wrang houtbitter dat ook de zoetigheid onderdrukt, waardoor de ervaring toch minder prettig wordt.

Kom ik toch een puntje lager uit door vooral de finish, die echt tegen valt: 86-85-81 = 84