#8 Invergordon 1972 SWf

[Bram84]

image.jpg

En hopla... 80ies achter ons gelaten, hoogste tijd voor de jaren 70. In 2016 zijn er wel een aantal Invergordons 43yo uit de jaren 70 op de markt gebracht. Mij hoor je alvast niet klagen
Leuk om weten is dat deze een Cask-share is met WN (WhiskyNerds)

4 Maart wordt het topic actief.

[Zjoske]

Zoals reeds vermeld bij de Carsebridge heb ik deze op dezelfde avond genuttigd. Konden ze mooi samen even luchten, want hoewel de lijm hier minder prominent was, had ie dat wel even nodig.

Maar daarna was ik zeer aangenaam verrast. Vooral door het ontbreken van de bananengeur. Nog steeds een zoete geur, maar dan meer naar de sinaasappel, chocolade en oud hout. Hmm, jummie.

De smaak gaat mooi op dezelfde voet door. Even in de mond laten hangen levert al snel wat meer bittere tonen op, ik associeer het met leer. Wellicht een klein beetje richting grapefruit, maar gelukkig in zeer beperkte mate. Grapefruit is voor mij namelijk echt een afknapper. Nog later wordt ie wat houteriger en stel ik me voor dat ik onder een hele oude sinaasappelboom zit. Die smaak trekt heerlijk langzaam weg in de finish.

Voor mij echt een verademing deze. Jammer dat ie op is.

[MisterMonkeyDonkey]

Voor deze heb ik een drammetje uit mn fles Invergordon 72 WN genomen, dat is toch dezelfde.

Neus: Vrij veel lijm en vanille, schoensmeer, kokos, sinaasappel, appel en wat tropisch fruit.

Smaak: Ligt mooi romig in de mond. De typische “grain smaak” uiteraard, boterige banaan en vanille, tropisch fruit.

Finish: Hele warme en lange finish, die je stilletjes voelt verder trekken in je keel! Bij deze merk ik in de finish die grain smaak heel expliciet op (kan ik me bij de vorige niet zo herinneren). Verder banaan en peper, veel peper!

Commentaar: Deze kende ik natuurlijk al vermits ik de fles heb open staan, ik blijf bij mn vorige score. 90 punten.

[Dre]

Geur:
Bij het uitschenken gelijk de lijmlucht en wat citrus. Ruim uurtje laten staan, dan: Nog steeds lijm en citrus. Maar er komen ook aardse geuren langs, een herfstbos na een regenbui. En zoet, honing, abrikoos, vanille. Geur is intens, nadrukkelijk aanwezig. Alcohol komt pas later wat sterker door in de geur.

Smaak:
Gelijk een volle, zoete smaak! Licht pepertje, maar vooral honing, vanille, banaan, beetje citrus. Kauwgomballen zoetheid ook weer. Na een aantal nipjes wordt ie steeds zachter, verdwijnt het pepertje. Ook komt dat aardse (herfstbos) terug.

Finish: Lang. Aanvankelijk wat peperig, maar ook dat verdwijnt na een paar nipjes. Zoet, honing, vanille, banaan. In het begin nog wat bitter (houtinvloeden?), maar bij latere slokjes is ook die bitterheid verdwenen en resteert het zoete. Verwarmende finish ook.

Conclusie:
Ja dit is toch echt wel heel goed spul hoor! Geen verrassende elementen, de geuren en smaken die je doorgaans verwacht in een grain zitten hier ook weer in. Maar het is erg goed, mooi in balans allemaal, vol, aanvankelijk stevig en daarna zacht. Het was echt genieten en heel jammer dat het glaasje uiteindelijk leeg raakte. 90-91 punten dit!

[defeatless]

Zoals ondertussen gewend, eerst een half uurtje laten ademen.

Nose:
Zoet, bourbon vanille, hout, hout, sinaasappel, limoen en five spice

Smaak:
Zoet, suikerspin, hubbabubba kauwgom. Vanille, sinaasappel, toffee en karamel. Later ontwikkeld zich een zeer onaangenaam bittertje samen met munt.

Body:
Vol en olie-achtig.

Finish:
Medium. Gember, zoethout, toffee, vanille, hout, taninnes en iets droog.

Commentaar: 80 punten. Dat bittere smaakje was echt een afknapper. Het moet een raar vat zijn geweest, waarbij er weinig complexiteit is gekomen na 43 jaar, maar nog wel een onaangename bitterheid verstopt wordt in de whisky. Het begon eigenlijk wel goed, maar deze moet je dus wel binnen het uur drinken.

[turfsmurf]

Goh, die grains lijken best op elkaar. Deze leek ook op z'n voorgangers in deze tasting, maar ik kon goed merken dat het lange rondklotsen in een houten tonnetje de scherpe kantjes er helemaal af had gehaald.

In de eerste geurindruk, naast de bekende hobylijm, vond ik deze keer iets amandelachtigs. Dure amaretto dus.
De smaak is verwarmend, lekker olieachtig en rond. Een lekkere, speculaasachtige afdronk.
Ook bij deze grain gold dat ie na een drie kwartier/een uur zijn smaak pas helemaal prijsgaf.

Dit is een goed voorbeeld waarom een grain lang mag rijpen. Het vat moet helemaal z'n werk kunnen doen en ik vind dit goed gelukt.

Oordeel: 89pt.

[MacErik]

1972. Inmiddels al 2 ander Invergordons uit '72 geproefd: ....en die hebben mij niet teleur gesteld! Hier verwacht ik dan ook veel van.

Uiteraard deze dame op leeftijd even half uurtje/driekwartier op temperatuur laten komen, maar dan:

nose:
heelrlijke zoete tonen, hong en toffee (en vanille) en citrus, heel veel citrus, heerlijk! Lijm is nagenoeg weg en hier steek je graag je neus in......

Taste:
Zoet, vol en romig. Vanille, banaantje (toch!), gedroogde sinaasapples, chocolade, klein bittertje en aan het einde wat grondering(?)

Finish:
Mooie lage finish

Conclusie: wederom een topper wat mij betrfet. Prima in balans. Hier kan ik wel een avondje mee dorozakken!
Voor mij 91/92 punten ( ik wordt steeds meer een grain-fan!)

[FGG]

Na een weekje morfine nu eindelijk weer een beetje bij positieven. Tijd voor een grain!:

Direct na inschenken:
Neus: Wel lijm, maar niet zo overheersend. Fruitig, zoet. Heel zoet. Frambozen. Maar ook banaan. En op de achtergrond een bittertje. Chocola?
Smaak: Iets branderigs. Hout. In de verte kun je de grain wel proeven. Toch maar even de tijd geven.
Body: Vol en romig.
Finish: Lang.

Na een uur:
Neus: Minder lijm. Zoet fruit. Banaan. Anijs. Hazelnoot.
Smaak: Hout. Noten. Niet meer branderig. Ook zoetigheid. Banaan.
Body: Vol en lekker romig.
Finish: Lang.

Deze dram had z’n tijd nodig. Erg volwassen whisky. Heerlijke smaak en een waanzinnige neus!

Score : 87-91

[fjharms]

Ik merk dat ik steeds meer in herhaling ga vallen in mijn proefnotities voor deze Grain Tasting...

Ik ben het met turfsmurf eens, grains lijken toch wel erg op elkaar. Ik ben het ook met defeatless eens: deze werd NIET beter met extra veel tijd.
Ik proef altijd in 2 etappes, en dit keer had ik meer tijd voor de 2e helft, waardoor ik 'm te lang in het glas had, en de bitters de overhand kregen. Zonde... maar het geeft ook aan dat er voor deze whisky een dunne scheiding is tussen te kort (en dus teveel lijm) en te lang (waardoor bitter). Dat maakt het wel ingewikkeld

[Noxa]

Duidelijk een volwassen whisky maar dat bittere is echt wat teveel van het goede. Dat stukje de beleving week aardig. Eind score 83 punten, ik zou deze fles niet kopen.

[Toontje]

Amber kleurtje; tot nu toe lijken de grains in deze tasting qua kleur allemaal vrij veel op elkaar. De neus: zoet, lichte lijmgeur, daarna ook weer kauwgomballen. Na 8 weken op rij een grain te hebben geproefd kan ik wel zeggen dat ze qua geur, een enkele uitzondering daargelaten, allemaal wel vrij veel overeenkomsten vertonen. Ik hou er wel van! Smaak is hout, eiken, vanille, zoet en flink peperig. Rozijnen/zoet vervolgens. Finish opnieuw rozijnen/zoet, lang en warm, maar dan opeens kurkdroog. Dat is een beetje een abrupt en jammer einde. Overal 89/100.

[sch@ker]

Een heerlijk drammetje deze Invergordon.
Heb geprobeerd hem via de veiling te pakken te krijgen, maar dat was gelukkig niet nodig (ook veel te duur), want zoals elders al opgemerkt, blijkt hetzelfde vat ook aangeboord te zijn door Whiskynerds.
Dat flesje heb ik inmiddels via een forumlid kunnen bemachtigen.
Het vooruitzicht, dat het niet bij deze ene ervaring blijft maakt me een tevreden mens.
Natuurlijk de kenmerken van deze "Zweed" zijn voor mij weer typisch grain, maar duidelijk minder, wat ik noem, zwavel dan bij sommige andere. Ietsje geparfumeerd ook.
Weer veel vanille en banaan, chocola ook. Lange finish. Mooie evenwichtige dram. Ik ben (voorlopig) een fan van grains.
Vanwege die lichte parfumlucht 88/100, sluit niet uit dat ik hem de volgende keer een hogere waardering geef....

[andre8x8]

Heerlijk deze grain, wat een neus.
Wat een verschil als je deze naast de Invergordon Batch 1 TBWC zet.

88 punten