Overal waar geld verdiend kan worden zijn ‘graaiers’ actief. Waarom geen acties ondernemen die je winst nóg verder kunnen verhogen? M.i. zien we het als whiskypuristen soms iets te romantisch. Voor ons is het een hobby, een passie of misschien haast wel een religie. Maar voor distillateurs, exporteurs en importeurs is het simpelweg ordinaire handel waar veel geld verdiend wordt. Opslag/overslag. Tuurlijk zullen ze het een mooi product vinden, maar als er geen stuiver mee verdiend werd, gingen ze echt wel wat anders doen

bij een slijter keert doorgaans de passie weer wat meer terug. Maar uiteindelijk hangt het van het hele voortraject af wat een slijter nog met zn prijzen kán doen. Een slijter moet uiteindelijk ook zn boterham en zn hypotheek ervan betalen.
Een slijter heeft ook de meest uiteenlopende klanten. Van mensen die voor 15 euro elke week een flesje Red label komen halen tot mensen die de liefst zo duur mogelijke flessen willen en niet naar prijzen kijken. En als slijter wil je uiteindelijk een zo breed mogelijk publiek kunnen bedienen. Je kunt dus niet zomaar nee zeggen tegen (te) dure flessen, zeker niet wanneer je de klanten er gewoon voor hebt.
Ik denk dat er meer schuil gaat achter het werk als slijter dan dat we hier kunnen bedenken en dat het niet zo makkelijk is om als slijter ineens een importeur te gaan lopen boycotten ofzo. Ik gok dat je dan jezelf zo goed als de nek om draait. Maar daar weet Cor waarschijnlijk meer van dan wij met zn allen bij elkaar

Trouwens je ziet het vandaag de dag ook te vaak andersom: elke fles lijkt bijzonder en zodra er eens een ‘bijzondere’ fles tegen een fatsoenlijke prijs kan worden gekocht, zijn ze in no time uitverkocht en staan ze voor achterlijke bedragen gelijk weer op WB of een veiling. Dat zien schakels in de distributieketen van whisky ook echt wel. Dusja waarom zouden ze het zelf dan niet op voorhand al doen?
