Diageo's tactiek? ... en strategie...

[JayDie]

Even terugkomend op mijn eerdere uitspraak mbt 'goeddraaiende organisaties':

Zo gauw een bedrijf te groot word in sommige ogen, schijnen ze ineens nergens meer voor te deugen.

Precies. Iets soorgelijks schreef ik eerder in het bericht "Bruichladdich en zijn range":

Overigens, het merk niets vinden omdat het te commercieel isvind ik altijd zo dom.

Hetzelfde geldt voor bv. een Glenfiddich: dat vinden mensen dan niks, omdat dat zo'n grote naam is... Idem in de showbiz: wanneer iemand het helemaal maakt zeggen de mensen dat diegene arrogant is, etc... Het lijkt of mensen een ander geen succes of geluk gunnen (wat zijzelf niet kunnen behalen).

Ik werd namelijk aan het denken gezet... Misschien dat het hier niet helemaal thuis hoort, maar ik kan de 'tegens' tegen Diago (let wel: de organisatie, niet de medewerkers) opzich wel begrijpen... Vorig jaar wilde zij Johnnie Walker in Kilmanrock 'sluiten'.

Hypothetisch gezien: Diageo is groot en koopt veel distilleerderijen. Hier (in Gennep) heb ik gezien dat een mooi bedrijf als Page (wat staat voor Papierfabriek Gennep) overgenomen werd door Kimberly Clark en vervolgens werd gesloten: zo, weer een concurrent weg. Vele medewerkers zonder baan. Zou dit ook een 'doel' zijn van Diageo...? Distilleerderijen opkopen om ze (op termijn) te sluiten (en zo concurrenten uit te schakelen)...?

LET WEL: hypothetisch; open voor discussie. Dit is niet mijn mening, maar een gedachtegang...

[dennis]

Goed topic. Inderdaad misschien iets voor een nieuw onderwerp, want dit is het hekelpunt waar veel liefhebbers over struikelen. Waarom wordt een prachtige distilleerderij als Port Ellen of Rosebank gesloten? Het is niet zo moeilijk, als je vanuit de point-of-view van een shareholder kijkt. Want dat is hetgeen waarop strategische beslissingen genomen worden zoals deze. Het heeft niets te maken met dat mensen (assets) op straat komen te staan of dat een bekend merk met een bekende standplaats gaat verdwijnen, maar puur met dollars/euro's.
Er wordt onder andere gekeken naar een product volgens de BCG Matrix of het een cashcow is of niet

En als het niet zo is, hoe kunnen ze met een minimale investering er voor zorgen dat het er wel een wordt.


Het is dan ook niet belangrijk hoeveel mensen er op straat komen te staan door deze maatregel; er wordt gekeken naar mensen als assets met hun waarde voor het bedrijf. En vanuit een bedrijf moet je er ook zo naar kijken. In de jaren 90 is er ook een Masterplan verzonnen voor de Hoogovens, die het bedrijf toen redde, maar er moesten wel een hoop mensen uit. Per saldo was dat beter dan dat de Hoogovens in zijn geheel op de fles zou gaan. (even niet belangrijk wat er precies is gebeurd tijdens en erna)

Soms moeten er beslissingen genomen worden die niet altijd even te begrijpen zijn. Bij grote bedrijven gaat het altijd om share-value en niks anders.

[Jock]

Ik wil hier niet al te diep op ingaan. Conclusies zoals, "omdat het bedrijf groot is, deugt het niet voor sommige mensen" zijn voor rekening van degene die dat schrijven. Dat is mijn mening niet.
DIAGEO is niet echt goed voor Schotland. Het heeft niet voor niets zelfs Schotse parliamentariers op hun dak gehad. Mijn probleem is niet hun succes. Mijn probleem is hun concreet gedrag. En dat gedrag leidt tot veel banen verlies in Schotland. Werknemers zijn een nummer. Als mensen voor hun baan vrezen, dan schroomt DIAGEO niet om maatregelen te nemen die heel erg snijden in de secundair en soms zelfs in primaire arbeidsvoorwaarden. En ze gedragen zich vaak in mijn ogen als een stelletje verwende monopolisten.
Ik vind dat er nog steeds uitstekende producten uit de DIAGEO stal komen. Ik vind dat stil men en mash men die werkzaam bij DIAGEO zijn nog steeds stinkend hun best doen om een mooi product te maken. Ik heb niets maar dan ook helemaal niets tegen deze prachtige mensen. Wél tegen het concreet verwerpelijk gedrag van hun superbazen die amper een voet zetten in een distillery.
Glenfiddich vind ik in tegendeel een mooi bedrijf die mooie whisky maakt. Ze zitten niemand in de weg en kopen geen distilleries op met het doel ze te sluiten en iedereen de daar werkt op straat te zetten.
Mark my words. Als Roseisle op volle toeren draait en we zijn een flink aantal jaren verder en Roseisle de mega distillery ale smaakprofielen maken, de 17 andere Speyside distilleries in handen van DIAGEO gaan een voor een dicht. Of in het gustigste geval gaan slechts enkelen dicht. Net zoals ze een keuze moesten maken tussen Glenkinchie en Rosebank. En Rosebank moest verdwijnen.
Op Islay hebben ze Port Ellen maltings in handen en daarmee ( bijna) een monopolie op malting op het eiland. Bruichladdich moet de maltings van het vaste land betrekken en dat is een logistieke nachtmerrie zeker nu dat Calmac voorlopig nauwelijks gaat uitbreiden.

Als iemand een conclusie heeft over wat ik nou bedoel, zou ik het waarderen als dat aan mij gevraagd wordt wat ik bedoel. Ik zeg in geel velden of wegen dat een bedrijf dat groot is geworden per definitie niet deugt omdat ze groot zijn.

[laddie teun]

Mark my words. Als Roseisle op volle toeren draait en we zijn een flink aantal jaren verder en Roseisle de mega distillery ale smaakprofielen maken, de 17 andere Speyside distilleries in handen van DIAGEO gaan een voor een dicht. Of in het gustigste geval gaan slechts enkelen dicht. Net zoals ze een keuze moesten maken tussen Glenkinchie en Rosebank. En Rosebank moest verdwijnen.

Deze opmerking hoor je al vaker. Maar... afgelopen jaar heb ik wederom de nodige distilleerderijen bezocht. De Diageo managers waren hier geen van allen bang voor. Hun argument is dat Diageo de capaciteit nodig heeft. Mede vanwege de groeiende vraag naar single malt. Deze kunnen de betsaande distilleerderijen dan meer leveren.
Het waren met name de managers van niet Diageo distilleerdereijen die meer angst hebben. Dave Broom heeft er ook al een keer een collum over geschreven in WhiskyMag: Als Roseilse straks goed draait maakt het Diageo onafhankelijker. Ze kunnen dan meer en meer stijlen zelf prooduceren. En hoeven niet meer zo veel extern in te kopen voor hun blends. En dat kan wel eens ten koste gaan van een aantal andere (niet-Diageo) distilleerderijen.

Verder (meer on-topic) is Diageo gwoon een groot beursgenoteerd bedrijf zoals er zo velen zijn. Daar draait het om share holders value. Of het nou leuk vinden of niet. Daar heeft dennis helemaal gelijk in. Wij liefhebbers hebben vaak een wat romantischere kijk om de distilleerderijen. Maar het zijn gewoon fabrieken.

[KSB66]

Zoals bij bijna elk bedrijf gaat het uiteindelijk wel om de continuiteit.
Daar moet een bedrijf wel winst voor draaien. Winst is ook nodig om te investeren en inoveren. Met de stijgende vaste kosten van energie en staal is een personeel een variabele kostenpost.(Of net andersom- gooi ik altijd doorelkaar) Dus als je dezelfde capaciteit kan bereiken met minder mensen dan doe het als bedrijf goed.
Je kunt wel proberen om al die mensen die in beginsel heb aangenomen aan het werk te houden maar als daarmee je bedrijf op de fles gaat en er straks veel meer mensen op straat staan wat is dan beter?

[macoffringa]

Ik heb de discussie met interesse gevolgd en hij kan wat mij betreft gecarboncopied worden naar de autoindustrie, de computerindustrie en de uitgeefindustrie (waar ik als auteur voor een deel afhankelijk van ben).
However, Dankzij de Diageo's van deze wereld kunnen we genieten van Lagavulin en Talisker, om er slechts twee te noemen. Dankzij de auto industrie kunnen Becky en ik genieten van het toeren in Towser, onze kleine BMW Z3, dankzij de grote papierfabrikanten kunnen mijn geesteskinderen in boeken veranderd worden en wereldwijd verkocht.
Mensen kunnen nog zulke mooie producten maken, als er geen marketing en sales achter staat, komt het niet op het netvlies van de consument.
Het feit dat er uberhaupt over Rosebank e.d. gediscussieerd kan worden op dit forum is omdat het product gemarketed is/werd. Bruichladdich vindt het niet erg om zijn malt elders te halen. Laphroaig doet dat ook (behalve de 30% die ze zelf mouten). Om het filosofisch te houden: alles is betrekkelijk en elke beweging in de markt heeft een zwarte en lichte kant.
Overigens wilde Diageo niet Johnnie Walker sluiten, maar de bottelarij en Port Dundas, maar dat terzijde.

Tactiek? Elke ondernemer, groot of klein, wil allereerst overleven. Elke werknemer wil allereerst zijn baan behouden. Dat is een natuurlijk spanningsveld dat altijd zal blijven bestaan. The Whisky Couple behoort tot de eerste groep. En hoe klein we ook zijn, we stonden en staan met de crisis/recessie voor in principe dezelfde vraagstukken als een grote onderneming. Hoe kunnen we de continuiteit waarborgen? De eerste resultaten worden altijd geboekt door het snijden in de kosten. Dat doet pijn in grote EN in kleine ondernemingen, zowel voor werkgevers als werknemers.

We wensen iedereen die op nadelige wijze door deze conjucturele kramp bejegend wordt, sterkte. Er komen weer betere tijden aan,

Slainte Mhath,
The Whisky Couple

[Jock]

Alle kanten van dit onderwerp is mij bekent. Ik trek mijn eigen conclusies. Ik ben overigens geen Bolsjewiek hoor. Ik gun een ieder veel succes. Ik wil helpen herinneren dat ik juist zei dat Glenfiddich, William Grant and Son een zeer goed bedrijf is die goed is voor de werknemers.
Ik zou een rund zijn als ik dacht dat een bedrijf zomaar door moest gaan met mensen in dienst te houden als ze ervoor zorgden dat het bedrijf ten gronde ging. Dat snap ik allemaal.
Maar DIAGEO is iets anders in mijn ogen. Corporate Greed!!!!!!! Meer, meer, meer.
Ik stoor mij aan de toon van sommige mensen als ik het hier over heb. Ik bedoel letterlijk hun "toon" als ik mensen spreek. Alsof ik zelf begeer schatje rijk te worden en het DIAGEO niet gun. Ik gun het iedereen juist. Succes is een enorme motivator om innovatie te hebben. Maar met DIAGEO is het anders. Ze hebben heel veel kwaad bloed in Schotland gezet. En de mensen die de Schotten kennen, weten dat je dat niet zomaar doet.
Nou ja ik heb nu al spijt dat ik me liet verleiden om deel te nemen aan dit onderwerp.
Ik denk de mijne erover en ben voor wat dit onderwerp betreft klaar

[Piet]

Lang leven de waarden en normen van "het (oude) familie-bedrijf".
Ik begrijp je opwinding Jock, say no more

Ik ken niet alle feiten over het handelen van Diageo in het bijzonder maar ik herken veel van hetgeen hier geschreven is. Ik spreek in algemene zin hier. En inderdaad, een bedrijf zonder winst dat gaat niet lukken.
Echter ook met de aandeelhouder-waarde en ROI in de hoofdrol kan een (groot en multinational) bedrijf wel degelijk rekening houden met zijn maatschappelijke functie en de rol die het daarin vervult en het feit dat het ook met mensen omgaat. Dat hoeft niet op de manier zoals familie-bedrijven dat soms deden/doen, waar het vaak onderdeel van het business-model was/is want een bedrijf is nu eenmaal geen sociale-werkplaats en de tijden veranderen, maar het kan wel op een manier die algemeen respect verdient (en toch met gebruik van een BCG-Matrix). En ja, dat kost meestal geld.
Men kan dit natuurlijk ontkennen en negeren maar of dat handig en verstandig is op de lange termijn ? Het probleem is echter dat de beslissers vaak helemaal niet meer geïnteresseerd zijn in de lange termijn, "het zal mijn tijd wel duren".

De ontwikkelingen waaraan we de financiële-crisis "te danken hebben" is natuurlijk niet iets dat zich beperkt tot de bancaire-sector. Het bonus-denken leeft overal en kan ook prima werken maar het is vaak helemaal doorgeschoten tot het "pakken wat je pakken kunt" kwartaal- en jaar-denken. Ik noem(de) dat altijd de sales-men's "drie maanden-strategie". De contradictie in het woord zegt het al, dat gaat niet goed. Waar dit decennia geleden inderdaad vaak beperkt was tot "de werkvloer" is dat nu doorgedrongen tot het niveau van de bestuurskamers in wat Jock noemt "Corporate Greed" en het "grote graaien". Het gaat steeds vaker om mensen die voor té korte tijd "worden binnengehaald" met alléén share-holder-value in gedachten omdat ze daarop elk jaar of aan het eind van hun contract worden afgerekend. Het gaat dan vaak om dermate hoge bedragen dat ze de maatschappelijke "schade" die ze in die periode aanrichten graag op de koop toenemen omdat ze na afloop toch "binnen zijn".

[dennis]

Prachtig verwoord, Piet. Het vervelende is dat een term als "normen en waarden" nooit verankerd kan zijn in een bedrijf wat beursgenoteerd is, maar afhankelijk is van stemming. Daarnaast heb je natuurlijk nog iets als bedrijfscultuur, maar dat is ook onderhevig aan visiewijzigingen.
Jock heeft zeker een punt als het gaat om de koppeling Diageo-Schotland. Gelukkig houdt het bedrijf nog steeds duizenden mensen aan het werk en wordt de schatkist behoorlijk gevuld door de accijnzen.

Dan blijft de ROI aan de kant van consument over. Hans zei het al, ze leveren erg goede producten en ik vind de emotie die vrijkomt bij het proeven voldoende ROI. Ik vind het gewoon lekker. Overigens geldt dat voor 80% van de whisky's die ik proef.

Een leuk onderwerp om aan te snijden bij een volgend festival lijkt me. Kunnen we als vakbroeders even lekker over delibereren.

[Jock]

Ik bied mijn excuses aan forumleden als ik wat emotioneel reageerde. Ik word inderdaad emotioneel hieronder. Ik heb familie die hun HELE LEVEN gewerkt hebben in Kilmarnock. Vanaf hun 16de levensjaar in de botteling plant. Na 40 jaar trouwe dienst zonder ooit ziekgemeld te hebben, gewoon als oud vuil op straat. Alle bla, bla, bla van winst marges en hoe noodzakelijk het is om na meer dan 150 jaar toch 700 mensen zonder een fatsoenlijke social plan de straat op te zetten, snijdt bij mij geen hout. De accijnzen komen ook niet in de SCHOTSE schatkist. Bij devolutie is duidelijk gekozen door Westminster wat voor geld waar gaat. Schotse oliegelden en Schotse whisky accijnzen gaan naar Engeland. Ook de opbrengst van gas in de Noordzee gaat regelrecht naar de centraal regering in Westminster. Laat niemand illusies koesteren dat Schotland als deelregering opschiet met stijgende whisky exports.
Rarara hoe kan dat nou dat met de laatste verkiezingen de SNP ( Scottish Nationalist Party) als grootse partij in Schotland werd en in de peilingen nog steeds.
Sorry mensen, maar voor mij is dit persoonlijk. Dit onderwerp gaat verder dan proefnotities en hoe lekker een dram is. Its personal.
De agressieve overnames met de enige bedoeling om een whisky plant te sluiten stuit mij tegen de borst. Port Dundas dicht? Niemand, maar dan helemaal niemand kan mij dat op een FATSOENLIJK manier uitleggen. Neefje van mij die in Irak en Afghanistan heeft gezeten werkte in Port Dundas.Was zo blij dat hij niet meer zijn contract hoefde te verlengen bij het leger en niet meer naar Basra. Jammer jongen, je hebt je land gediend, je hebt kameraden verloren, je hebt daarna heel ff rond kunnen komen ( ook geen vetpot overigens) van een baan als mashman bij Port Dundas, maar nu ben je maar een stuk statistiek. Of het leger weer in of naar de sociale dienst. Ik sprak mijn broer zondag en hij zei dat zijn zoon waarschijnlijk weer het leger in gaat. Hij heeft een vrouw en 3 kinderen. Er moet brood op de plank komen.

[Piet]

... Gelukkig houdt het bedrijf nog steeds duizenden mensen aan het werk en wordt de schatkist behoorlijk gevuld door de accijnzen.

Ai, ik zie dus dat Jock dit leest als "hun schatkist", en dat is inderdaad wel wat anders

Hoewel ik het er niet helemaal mee eens ben had ook ik het hierbij willen laten, maar hmmm, toch wel een principieel verschil van inzicht hier. En inderdaad interessant.

...Het vervelende is dat een term als "normen en waarden" nooit verankerd kan zijn in een bedrijf wat beursgenoteerd is, maar afhankelijk is van stemming. Daarnaast heb je natuurlijk nog iets als bedrijfscultuur, maar dat is ook onderhevig aan visiewijzigingen.

Net als een bedrijf een visie moet hebben, waarvan de "inhoud" aan verandering onderhevig is, zo kan een bedrijf wel degelijk in zijn beleid meenemen dat het zich aan zekere waarden en normen bindt en dan maakt het niet uit of een bedrijf beursgenoteerd of niet. Dat is gewoon een corporate-beleids-policy. Hoe vervolgens dit ingevuld wordt, dat is uiteraard onderhevig aan de tijdgeest en zeker ook (bedrijfs)cultuur gebonden.
Daarom zal een multinational die dit serieus neemt op corporatie-niveau, dit ook deels per land in dienen te vullen. Ik zie niet in waarom dat niet zou gaan.
Sterker nog, ik heb zelf kunnen ervaren hoe dat prima kan werken bij een grote en al bijna honderd jaar "oude" en nog steeds succesvolle multinational (die ook heel wat conjunctuur-dalen hebben gekend). Die principes zijn door de oprichter destijds in "corporate values" vastgelegd en daaraan wordt tot op de dag van vandaag grote waarde gehegt en niet aan getornd. En natuurlijk veranderd de invulling daarvan met de tijd.

Ik ben het er wel mee eens dat een Amerikaanse bestuurder wat vreemd kan kijken naar de invulling zoals een gemiddeld Europees land, als bijvoorbeeld Nederland, die daaraan geeft, maar dat werkt naar twee kanten. Er is wel een wederzijds management nodig dat staat voor die principes en dat de "locale" invulling op de juiste manier wil en kan verdedigen.

[dennis]

Inderdaad. Ik onderschrijf je reactie. Ik doelde op een merkbare verandering bij bijvoorbeeld Philips: Let's make things better ---> Sense and simplicity. Timmer heeft nieuwe corporate values opgesteld naar nieuwe tijdsgeest.

Oh ik herken zo dat per land enorme verschillen optreden hoe dit wordt toegespast... Ik doe zaken met Diageo Belgie, Nederland en de UK. Ze verschillen zo, dat je haast zou denken dat het andere bedrijven zijn. Maar op tactisch en strategisch nivo zijn ze toch echt één. En gelukkig maar.

[Piet]

Ai, ik zie dus dat Jock dit leest als "hun schatkist", en dat is inderdaad wel wat anders

Lees zojuist in de Whisky Passion:

.... in 1707 ... De Schotten hoopten dan weer dat door de Act of Union er een einde zou komen aan het financieel uitzuigen van de Schotten door de Engelsen.

Wist ik niet. Het is dus niet alleen een kwestie van "oud zeer" maar veel meer dan dat

[macoffringa]

Diageo is geen Engelse onderneming, maar een multinational, om preciezer te zijn.

[Jock]

Diageo is geen Engelse onderneming, maar een multinational, om preciezer te zijn.

Hans dat weet iedereen. Het gaat er niet om of DIAGEO Engels is of een Multinational. Het ging erom dat de accijns niet in de Schotse Schatkist komt. Dat is overigens niet de schuld van DIAGEO. Het zal hen een worst wezen waar hun accijns terechtkomt.